woensdag, december 10, 2008

Will Success Spoil Rock Hunter? (Frank Tashlin, 1957) *****


Het valt niet te ontkennen dat Frank Tashlin de eerste Popart artiest is; zo laat hij bijvoorbeeld in een van zijn films een Coca cola flesje op een voetstuk plaatsen en aanbidden. Maar ook was hij Warhol’s beroemde uitspraak dat in de toekomst iedereen 15 minuten beroemd zal zijn ruimschoots voor met zijn film ‘Will Success Spoil Rock Hunter?’, een film die een parodie is op de minder prettige, obsessieve, kanten van beroemd zijn. Hoewel het duidelijk een komedie is, is het, zoals al Tashlin’s beste werk, niet gevrijwaard van een zekere melancholie, een bepaalde oprechte bezorgdheid. De film is dan ook in alles een voorloper van Scorsese’s ‘The King of Comedy’, een film die eveneens heel grappig en tragisch tegelijk is – met wellicht het verschil dat je zou kunnen claimen dat ‘Rock Hunter’ een dramatische komedie is en ‘King’ een komische dramafilm (de directe link tussen de twee films wordt overigens nog eens extra benadrukt door Scorsese dankzij de aanwezigheid van Tony Randall in beide films en Tashlin protégé Jerry Lewis in ‘King of Comedy’). ‘Rock Hunter’ is op alle fronten een typische Tashlin film, inclusief de beroemde zelfreflexiviteit die Tashlin vanuit zijn cartoons naar het filmmedium bracht; zo begint de film, net zoals bv. Tash’s vorige film ‘The Girl Can’t Help It’ met een sterk staaltje filmische zelfbewustheid, wordt Tashlin’s vorige film meermalen met naam genoemd, heeft Groucho Marx een cameo en wordt Jayne Mansfield’s ex-lover in de film gespeeld door haar real life man. En op een gegeven moment onderbreekt Tashlin de film zelfs volledig voor een soort alternatieve reclamebreak waarin Randall een vurig pleidooi geeft voor de enorme verschillen die er zijn tussen het ervaren van een film in de bioscoop en op de TV – exact waar ik zo vaak voor gepleit heb, maar dan reeds in 1957! ‘Will Success Spoil Rock Hunter?’ is niet alleen binnen het Tashlin oeuvre een essentiële film, maar überhaupt essentieel voor iedereen die een ware interesse in het medium film claimt.

Labels: