The Pit and the Pendulum ***1/2

Regie: Roger Corman (1961)

Een typische maar zeker bovengemiddelde Roger Corman verfilming van een Edgar Allen Poe verhaal. De film opent enigszins hetzelfde als ‘The House of Usher’ van een jaar eerder en heeft sowieso redelijk wat parallellen: zo is er Vincent Price in beide films, maar ook de sets worden hier vrolijk hergebruikt uiteraard, want Corman stond er bekend om nooit sets weg te gooien, dat vond hij zonde van het materiaal. Daarom gebruikte hij de sets en rekwisieten van iedere voorgaande film voor iedere volgende film en bouwde er met iedere volgende film ook weer wat bij zodat iedere successieve film er net een stukje professioneler uit ging zien, er was immers steeds meer decor beschikbaar –het is een werkwijze waarmee Corman zich de naam Koning van de B-film verschafte. Daarnaast wordt deze film trouwens nog opgevrolijkt door de aanwezigheid van Barbara Steele, op dat moment bekend dankzij haar rol in die klassieke Mario Bava shocker ‘Black Sunday’. In feite zijn al die Poe films van Corman vergelijkbaar, maar gelukkig hoort deze bij de iets betere net als mijn favoriete ‘The Masque of the Red Death’ en dat betekent naast veel sfeer ook enkele lekker losgeslagen scènes. Geen enkele van deze serie films is een echt meesterwerk, maar ze zijn vrijwel standaard uiterst kijkbaar, triomfen van efficiëntie en bij vlagen ook nog eens prettig geïnspireerd.