Der Amerikanische Freund ****

Regie: Wim Wenders (1977)

Alsof de titel nog niet duidelijk genoeg maakt dat Wim Wenders een fascinatie heeft met de Amerikaanse cultuur, gebruikt hij een van de meest Amerikaanse genres ooit, de film noir hier als uitgangspunt voor ‘Der Amerikanische Freund’. En als dat nog niet genoeg is cast hij twee bekende Amerikaanse (film noir) regisseurs, Sam Fuller en Nick Ray, evenals een Amerikaans acteur, Dennis Hopper. Maar omdat Wenders toch een exponent blijft van de Duitse Neue Welle gaat alles door een Duits artfilm filter, met de typische strategieën van die stroming: een zekere mate van afstandelijkheid, een narratieve onduidelijkheid en een veel minder duidelijk causale structuur en doelmatigheid dan je van de klassieke Hollywood noir gewend bent. Stilistisch is het ook al een opmerkelijke film, voornamelijk qua kleurgebruik, want waar vaak lange passages in een nogal standaard kleurenpalet gefilmd worden, daar komen Wenders en zijn topcameraman Robby Müller vaak ineens op de proppen met plotselinge vlagen van expressief kleurgebruik. De film is in meerdere opzichten verre van een coherent geheel, maar dat lijkt me juist de bedoeling geweest van Wenders en de stuurloosheid geeft de film juist zijn charme. Een opmerkelijke film.