The Mist *1/2

Regie: Frank Darabont (2007)

Ik heb nooit zoveel begrepen van de enorme populariteit van de regisseur van films als ‘The Shawshank Redemption’ en ‘The Green Mile’, simpelweg omdat ik in de man nooit meer dan een degelijke vakman heb gezien die iets te graag inspeelt op onderbuikgevoelens. Nu wederom een Stephen King verfilming en ditmaal een heuse horrorfilm. Of liever gezegd, een Maatschappijkritische Horrorfilm, met Hoofdletters. Het begint nog vrij veelbelovend in het eerste half uur, met een sfeer die wel wat weg had van Hitchcock’s ‘The Birds’. Op het moment dat de tentakels in beeld komen gaat het echter al direct mis, want de special effects zijn werkelijk ontzettend cheap, duidelijk rechtstreeks uit de computer gewandeld. Nu zou dat niet erg zijn als het een goedkoop gorefest zou zijn, maar dat is het natuurlijk niet, er zit een Boodschap in. Als horrorfilm werkt het totaal niet – want eerder lachwekkend dan eng – en als moralistisch drama wordt de Boodschap je dusdanig door de keel gestouwd dat je er onwel van wordt. Wat is het toch met films die ons willen opvoeden of iets leren en dat middels vermaak proberen te doen? Waarom moet een film als ‘The Mist’ zijn ambities zo duidelijk uitdragen, waarom moet alles zo dik er bovenop liggen? Deze film is niets meer of minder dan ‘Crash’ verpakt als goedkope horrorfilm.