Les Week-ends maléfiques du Comte Zaroff ***1/2

Regie: Michel Lemoine (1974)

Waarom deze horrorfilm in het Engels ‘Seven Women for Satan’ heet mag Joost weten, maar verder vond ik dit een zeer aangename verrassing. De invloeden van deze film zijn overduidelijk: het dromerige existentialisme van Jean Rollin minus de vampieren en het overdadige vrouwelijke schoon met de kleurenfilters van Jess Franco, terwijl een scène waarin een masturberende vrouw voor een drietal spiegels in de weer is met een blauwe boa rechtstreeks uit een Radley Metzger film gewandeld lijkt. De eclectische soundtrack schiet uiteraard weer alle kanten op behalve de logische, iets wat ik altijd wel kan waarderen. Ik was behoorlijk moe en ik twijfelde of ik de film nog wel moest kijken, maar ik ben zeer blij dat ik het gedaan heb, want de dromerige, meanderende sfeer is juist geschikt om half slaperig midden in de nacht te kijken, want dan is de impact van dit soort films maximaal. Voor de conventionele filmkijker is zo’n film een ware nachtmerrie, maar ik heb mijn latenight entertainment erg graag op deze wijze.