La Battaglia di Maratona (Jacques Tourneur, 1959) ***1/2

AKA The Giant Marathon

Dankzij Frank ‘N Furter in ‘The Rocky Horror Picture Show’ en de gevleugelde uitspraak ‘an old Steeve Reeves movie’ wilde ik eens een Steeve Reeves film zien. Ik scheen hem al eens in Ed Wood’s ‘Jail Bait’ gezien te hebben maar dat was niet blijven hangen. Reeves was eigenlijk gewoon de directe voorloper van Arnold Schwarzenegger: beiden waren Mister Universe en gingen toen hun geluk beproeven als kloeke spierbundels in actiespektakels. Deze film was daarbij ook nog eens geregisseerd door Jacques Tourneur, met niemand minder dan Mario Bava achter de camera (waarbij Bava naar verluid ook nog enkele scènes geregisseerd heeft), waarmee de interesse van de ware cinefiel direct getrokken is. Het was moeilijk te bepalen wat visueel gezien nu van Tourneur was en wat van Bava; de nachtelijke scènes waarin lustig met kleuren getoverd wordt is onmiskenbaar en onnavolgbaar Bava en bewijst waarom Bava die onwijs poëtische titel van dat boek van Lucas, ‘All the Colors of the Dark’ verdiend heeft. Veel van de gevechtsscènes kwamen echter meer als Tourneur over, vooral dankzij de inventiviteit en het vermogen om met redelijk weinig materiaal toch veel te suggereren. Maar veel maakt dit allemaal niet uit, feit is dat het Tourneur/Bava team het meeste weten te halen uit het verder nogal clichématige verhaal. Resultaat is een vermakelijke swords & sandals film met enkele momenten van grootsheid – een stukje minder dan het beste werk van beide heren maar absoluut de moeite waard.