Dr T. & the Women **

Regie: Robert Altman (2000)

Al direct vanaf het gecompliceerde openingsshot waarin hordes vrouwen het beeld in en uit lopen en constant door elkaar heen kakelen, besef je beland te zijn in een Altman film, wiens kenmerkende overlappende geluidsband gemaakt lijkt voor de wereld van ‘Dr. T & The Women’: vrouwen met iets teveel geld die zichzelf iets te serieus nemen en geen moment hun mond lijken te kunnen houden, zonder ook maar iets interessants te zeggen in hun spraakwatervallen. Het is niet moeilijk om voor te stellen dat Altman zich als een vis in het water voelde omringd door al die vrouwen tijdens het filmen, want hij groeide op tussen vrijwel enkel vrouwen en hij stond bekend als een vrouwengek. Veel kritiek kreeg Altman omdat hij in deze film voor zo’n beetje de enige keer in zijn carrière werkte met bekende Hollywoodster (Richard Gere), maar deze keuze is vrij logisch omdat de rol die Gere hier speelt juist erg inspeelt op diens imago, zodat Gere een welhaast natuurlijke keuze voor de rol is. Helaas is de casting zo’n beetje het meest inventieve deel van de film, want verder is er maar weinig van Altman’s enthousiasme op het scherm beland en krijg je het gevoel dat hij plichtmatig het vrij matige scenario van Anne Rapp verfilmd heeft zonder veel eigen inbreng. Zo slecht als sommige mensen willen doen laten geloven is de film niet, maar binnen Altman’s imposante carrière is het een niemendalletje.