Mannaja ***

Regie: Sergio Martino (1977)

Omdat het Western genre zo’n beetje het favoriete genre van mijn maatje Toon is, wordt het eens tijd dat ik mijn aversie jegens het genre aan de kant ga zetten en daartoe leek het mij wel aardig om het stof van enkele Westerns die ik nog op DVD had liggen af te blazen en het eens een kans te geven. En Sergio Martino (ik vergeef hem voor het gemak ‘La Montagna del dio cannibale’) had voor mij al bewezen een gemiddelde genrefilm dankzij zijn visuele stijl boven de middelmaat uit te tillen, bijvoorbeeld de uitstekende giallo 'La Coda dello scorpione' of zelfs iets als '2019: After the Fall of New York' dus ‘Mannaja’ leek me geknipt voor deze taak. En dat bleek het ook best wel te zijn, ik heb me namelijk prima geamuseerd met deze film. Martino’s handelsmerk van mooi geschoten actiescènes (met slowmotion, schichtige montage, opmerkelijke camerastanpunten, close-ups en handcamerawerk) waren hier ook te zien en ik vond het muzikale themaatje erg leuk eigenlijk. Tis natuurlijk geen wereldvernieuwende (hoewel volgens mij het verhaal in iedere Western zo’n beetje exact hetzelfde is) en ik dien nog steeds de echt belangrijke jaren ’60 Spaghetti Westerns te zien, maar het begin is er. We komen er wel, Toon.