People Will Talk ****

Regie: Joseph L. Mankiewicz (1951)

De romantische komedie is misschien niet direct mijn favoriete genre, maar van de hand van schrijver/regisseur Joseph L. Mankiewicz is het een heel ander verhaal. Het niveau van de eerste, ronduit briljante, scène bleek de film helaas niet te kunnen handhaven maar het is verder gewoon een heerlijke film. De twee pijlers waarop Mankiewicz al zijn films baseert staan ook hier weer fier overeind: een scenario stampensvol met opmerkelijke observaties, hilarische oneliners en herkenbare en soms absurde situaties en uitstekende prestaties van alle acteurs. Cary Grant doet wat ie altijd doet en het is exact daarom dat het een van mijn favoriete Hollywoodsterren aller tijden is. Mankiewicz zou echter niet zo’n geweldenaar zijn als ie niet nog een extra laag in deze film had geïnjecteerd en dat deed hij namelijk in de plotlijn van de onderzoeken naar belastende informatie uit het verleden van het personage van Grant. Deze hele verhaallijn is uiteraard gebaseerd op de HUAC (House Un-American Activities Committee), die in deze tijd iedere persoon binnen Hollywood onderzochten op mogelijke communistische sympathieën, een heksenjacht die ervoor zou zorgen dat allerlei personen op de Zwarte Lijst kwamen te staan en geen werk meer konden vinden in Hollywood. Het is een mooie extra dimensie die voor veel moderne kijkers die niet bekend zijn met dit fenomeen helaas verloren zou gaan. ‘People Will Talk’ is niet de beste Mankiewicz, maar een uitstekende film naar alle standaarden.