Alice in Acidland **

Regie: John Donne (1968)

Alice is een keurig schoolmeisje, tot het moment dat haar vermaledijde vriendin Frieda haar introduceert in een wereld van wiet, Sapfische liefde en vrije liefde feestjes. De keurige Alice verandert in een waar wild seksbeest. De zaken worden nog een tikkeltje erger als Alice besluit om aan de LSD te gaan, in de volksmond natuurlijk ook wel acid genoemd. De zwart-wit kleuren van de film maken plaats voor psychedelische kleuren als Alice haar eerste acidtrip doormaakt, iets waar de kijker vrolijk getuige van is: de mise-en-scène wordt lekker abstract en er worden wat experimentele techniekjes uit de kast getrokken om Alice’s trip naar de nederwereld van haar onderbewuste zo psychedelisch mogelijk te maken. Grote tieten verschijnen in beeld, wat lekkere nymfomanen, een grietje dat een opengesperde mond inspringt etc. etc. De film eindigt ook nog eens met een heerlijk belerende boodschap (drugs zijn slecht voor je!) en dan is het feest alweer voorbij. Dan heb je 54 minuten naar de grootste kolder zitten kijken (zonder ook maar een dialoog, enkel wat voice-overs) die ook nog eens heerlijk een product van zijn tijd is en juist daarom wel zo vermakelijk.