Roma ***1/2

Regie: Federico Fellini (1972)

Deze film is Fellini’s ode aan zijn geliefde stad Rome, een gedecideerd ander portret dan hij schetste in ‘La Dolce Vita’. Met zijn karakteristieke chaotische mise-en-scène neemt hij de kijker aan de hand langs een serie gebeurtenissen waarin autobiografie en fictie uiteraard vrolijk door elkaar heen fladderen en er van enig coherent verhaal geen sprake is. Het kan aan mij liggen maar ik heb bij zijn latere films toch steeds het gevoel dat Fellini zichzelf aan het herhalen is en dat hij zijn eigen adagio dat iedere filmmaker dezelfde film constant opnieuw maakt wel érg letterlijk neemt. Alle vaste Fellini stokpaardjes komen weer langs in deze film en hij blijft een begenadigd visueel stilist, maar toch bekroop mij constant het ‘been there, done that’ gevoel. Zijn stijl blijft onnavolgbaar en uniek, alleen heeft hij het beter gedaan dan in deze film.