Monsieur Verdoux ****

Regie: Charles Chaplin (1947)

Een van de minst populaire en minst succesvolle films van Chaplin en een van zijn meest controversiële ook. Nu was Chaplin dankzij zijn voorliefde voor iets te jonge meisjes niet bepaald vreemd van een beetje controverse, maar een film over een man die vrouwen om zeep helpt om zijn gehandicapte vrouw en kind te onderhouden bleek zelfs voor een icoon als Chaplin een stap te ver. Oorspronkelijk zou het een film van Orson Welles worden maar omdat Chaplin toch niet door een ander geregisseerd wilde worden nam hij het project over. Welles schijnt wel eens geclaimd te hebben dat hij het grootste deel van het scenario geschreven heeft, maar ik vond het vrij typisch Chaplin: de overpeinzingen over liefde, kunst en het leven, de sentimentaliteit die op gezette tijden om de hoek komt kijken en bovenal die vele wisselende emoties die door de film heen zwieren, het vormt voor mij de essentie van Chaplin – hij is nooit enkel grappig geweest. Ik moet zeggen dat de film mij behoorlijk goed beviel en dat de tijd erg aardig geweest is ervoor: het haalt wat mij betreft voorlopig nog niet bij zijn meesterwerken maar ik vind het zeker een van Chaplin’s meest intrigerende films.