Hot Blood ***1/2

Regie: Nicholas Ray (1956)

Het cliché over deze film is een beetje dat het een niemendalletje is met een flinterdun verhaaltje dat echter toch de moeite waard is dankzij Ray’s uitzinnige mise-en-scène. In die gedachte zit zeker een kern van waarheid, maar ik vond het een uitermate vermakelijke film. Natuurlijk is het allemaal wat onzinnig, maar Ray maakt echt het beste van het materiaal dat hem gegeven is en maakt er bovendien een typische Nicholas Ray film van. De kleuren spatten van het scherm, musical elementen worden er vrolijk in verwerkt, er zit redelijk wat fantastische humor in en de titel is werkelijk perfect gekozen. Die titel is in zekere zin ook een afspiegeling van Ray’s onstuimige karakter en je voelt dat Ray zich prima kon inleven in de warmbloedige zigeuners die deze film bevolken – de levensvreugde spat er van af in ieder geval. En die catfight tussen Jane Russell en die blonde del kan werkelijk alleen in een Ray film voorkomen! Zolang je in gedachten houdt dat ‘Hot Blood’ meer verwant is aan ‘Party Girl’ dan aan ‘Rebel Without a Cause’ kan de Ray liefhebber zich volgens mij uitstekend vermaken met deze toestand.