Das Gasthaus an der Themse ****1/2

Regie: Alfred Vohrer (1962)

Hoewel ik niet direct een onbekende ben in filmland zijn er nog hele gebieden in hoofdzakelijk de (Europese) genrecinema waar ik weinig tot geen weet van heb en het is vaak zeer opwindend om de bronnen die deze gebieden verborgen houden aan te boren. ‘Das Gasthaus an der Themse’ is mijn eerste Duitse Krimi en deze Edgar Wallace verfilming is naar verluid een van de beste uit het genre, wat ik goed begrijpen kan. Dit is fantastisch namelijk! Het is zo ongeveer de ontbrekende schakel tussen de Amerikaanse film noir en de Italiaanse giallo, twee genres die ik altijd verwant heb gevonden en waar ook dit genre vele raakvlakken mee lijkt te hebben. Het geheel is werkelijk erg mooi gefilmd met sfeervolle zwart-wit fotografie, een mooi gebruik van belichtingen bijzondere camerastandpunten en enkel visueel zou ik deze film al willen aanraden voor de doorgewinterde kijker. Maar er is meer: natuurlijk het leuke verhaal en de acteerprestaties welke over de gehele linie sterk zijn (hoewel meestal overgeacteerd, wat past bij de film) met een bijzondere rol van een wat jongere Klaus Kinski. De beruchte humor is hier ook volop aanwezig, maar vond ik nergens storend. Integendeel, ik heb meermalen schaterlachend voor de buis gezeten en ook al is het soms erg suffig, ik vond het prettig.

Als de andere Krimi’s ook maar een beetje bij deze film in de buurt komen, heb ik het gevoel nog veel plezier met dit genre te kunnen gaan beleven!