Raw Deal ****1/2

Regie: Anthony Mann (1948)

Dit is een typisch geval van een B film noir qua budget die echter zo ontzettend meer creatief en interessant is dan het gros van de A varianten. Maar dat is op zich ook niet zo verwonderlijk gezien het team van regisseur Anthony Mann en cameraman John Alton verantwoordelijk is voor deze film. Mann wordt gezien als een grootheid, iets wat ik maar zal aannemen want naast ‘T-Men’ heb ik nog niets van zijn werk gezien (ja, ik moet zijn briljante psychologische Westerns nog zien) maar waar ik ‘T-Men’ nog ontzettend vond tegenvallen, is dit simpelweg fantastisch. John Alton is een van de absolute sleutelfiguren binnen de ontwikkeling van de nu welbekende film noir look en een film als deze is daar de reden van: prachtige, merkwaardige camerastandpunten/bewegingen, het gebruik van bijzondere lenzen en een subliem spel met belichting die het ontwrichte film noir universum reflecteren en zelfs mogelijk maken; bij Mann/Alton kun je letterlijk spreken van visuele spanning. Daarnaast is Dennis O’Keefe een overtuigende antiheld, is er voldoende melodrama om het geheel menselijk te maken en is de muziek gewoon prima. ‘Raw Deal’ is simpelweg een van de meest opwindende en beste film noirs die ik in tijden gezien heb.