Batalla en el Cielo **1/2

Regie: Carlos Reygadas (2005)

Deze film veroorzaakte veel controverse op IFFR van vorig jaar en dan moet je zoiets natuurlijk zien om te kijken waar de controverse om draait. De film was mij echter verder ontschoten totdat ik hem gisteren in de videotheek zag staan. Het is echter een typische filmfestivalfilm voor een bepaald soort filmfestivalpubliek. Dat publiek is een soort quasi-cultureel volk wat niet bijzonder veel om film geeft, maar dat filmfestivals gebruikt als cultureel statussymbool waarmee ze ‘aantonen’ dat ze geïnteresseerd zijn in meer dan die domme reguliere Hollywoodfilms. Zij bejubelen dan films die ik doorgaans typeer als het ‘Mongoolse boerendrama’: films die zich afspelen in gebieden waar niemand in geïnteresseerd is, met (vaak lelijke) mensen die totaal niet interessant zijn en zich wat zwijgzaam en depressief door de film heen sleuren (of beter nog: mensen die zelfs abject zijn) en waarin uiteraard zo weinig mogelijk gebeurt. Dit alles wordt dan niet gebruikt omdat de filmmaker er echt in geïnteresseerd is, maar omdat het zo lekker volledig dwars in gaat tegen alles waar Hollywood voor staat: aantrekkelijke, interessante personen die zoveel mogelijk interessante dingen meemaken in zo weinig mogelijk tijd. Als klap op de vuurpijl heb je dan als regisseur nog de mogelijkheid om expliciete seks in je film te verwerken en dat wederom niet als esthetische of creatieve keuze maar enkel om het establishment te shockeren.

Ik heb veel moeite met dat soort films. ‘En Batalla en Cielo’ van regisseur Carlos Reygadas is zo’n soort film. Verder wil ik niet eens op deze film ingaan, hoewel ik hem moet nageven dat de muziek goed gekozen was. Het zien van dit soort films doet mij vrezen voor Rotterdam dit jaar, omdat er altijd enkele van zulk soort films tussenzitten.