Il Profumo della signora in nero ***1/2

Regie: Francesco Barilli (1974)

Ik dacht aanvankelijk te maken te hebben met een giallo, toen echter de een moord uitbleef begon ik onraad te ruiken en pas later besefte ik te maken te hebben met een psychologische thriller in de trant van een film als Rosemary’s Baby. Na een kleine omschakeling in kijkinstelling bleek deze film echter meer dan de moeite waard te zijn, ook al beletten een overdosis aan filmbeelden, een enorm slaaptekort en een bepaalde andere afleiding mij om de film even nauwgezet te volgen als ik had willen of moeten doen en ik kon het toch al behoorlijk ingewikkelde verhaal daarom niet altijd even goed volgen. Er hing een prettige sfeer in de film, zeer geholpen door de cinematografie en muziek, maar ik vond bepaalde scènes iets te abrupt eindigen waardoor ze niet de impact hadden die ze wellicht hadden kunnen hebben. Een soort van Italiaanse Naomi Watts in de hoofdrol was erg aangenaam om naar te kijken, maar dat was de film als geheel ook.