The Departed ****

Regie: Martin Scorsese (2006)

Ik zal het maar meteen zeggen: ik heb het origineel ‘Internal Affairs’ nooit gezien dus vergelijkingen kan ik niet maken. Ik ben daar echter ook niet zo in geïnteresseerd, want ik ging af op de affiche ‘A Martin Scorsese Picture’ en dat is precies waar de schoen een beetje wringt bij deze film. Laat ik voorop stellen dat ik ‘The Departed’ een goede film vind, een meer dan goede film zelfs. Visueel kent het de visuele flair die we van Marty gewend zijn, maar met Michael Ballhaus is dat op zich niet zo verwonderlijk. Er zitten talloze zeer mooie scènes in (waarbij ik de achtervolgingsscène tussen DiCaprio en Damon een weergaloos stukje visuele paranoia vond) en de montageschaar van Thelma Schoonmaker is scherp als nooit tevoren, want de film zit vol met messcherpe montagemomenten, die de film, samen met Scorsese’s vloeiende en kinetische stijl een heerlijk vlot tempo geven. Acteerprestaties vond ik over de gehele linie ook dik in orde, hoewel ik Matt Damon hier en daar wat irritant vond, wat goedgemaakt werd door een heerlijk schmierende Jack Nicholson en een strak kijkende (of staande?) Leo DiCaprio (want wat waren dat steeds voor pillen die hij slikte?) vond ik geen straf om naar te kijken. Het verhaal... tja, dat laat ik maar voor wat het is.

Maar toch kan ik me volledig vinden in de kritiek dat het een behoorlijk afstandelijke en onpersoonlijke studiofilm is voor Scorsese begrippen. Als iemand van het kaliber Scorsese een remake gaat maken van een Hong Kong actieflick, dan voel je het eigenlijk al aan je water, maar het geheel voelde constant simpelweg aan als een goedbetaalde studio-opdracht, waarin je toch die persoonlijke input die Scorsese in zijn echte meesterwerken (of zelfs in ‘The Aviator’) wel weet te verwerken, mist. John Ford vergeleek een regisseur ooit eens met een architect en zei: ‘kijk, een architect krijgt maar eens in de zoveel tijd de kans om iets als de Arc de Triomphe te ontwerpen, maar naast zo’n kans om te schitteren moet ie soms ook gewoon rijtjeshuizen ontwerpen’. En daar valt ook wat voor te zeggen. In dat opzicht is ‘The Departed’ het zoveelste bewijs van het onmetelijke talent van Scorsese als je bedenkt dat hij zelfs een routineklus als deze zeer ver boven de gemiddelde genrefilm uit kan tillen. Maar het blijft een genrefilm.