Marketa Lazarová ****

Regie: Frantisek Vlácil (1967)

Deze film werd ooit uitgeroepen tot de beste Tsjechische film aller tijden, maar hij liet mij met gemengde gevoelens achter. Zeer positief was de onophoudelijke stroom van de meest prachtige poetische beelden, begeleid door een fenomenale soundtrack. Minder positief echter was het verhaal, of beter gezegd het gebrek daaraan. Paradoxaal bevat de film tegelijkertijd zowel teveel als te weinig verhaal: teveel om als volledig abstracte film te kunnen dienen en te weinig om het als narratieve film te zien. Het volgen van het zeer fragmentarisch vertelde verhaal is erg moeilijk, zo niet onmogelijk, waardoor enige binding met de personages volstrekt onmogelijk gemaakt wordt en uiteindelijk zelfs de beeldenstroom gaat aanvoelen als een leeg showing off. Een vergelijkbare film is bijvoorbeeld Tarkovsky's 'Zerkalo', een film die je als geheel wellicht niet begrijpen kunt maar die een verzameling minifilmpjes is die in hun schoonheid zo goed als zelfstandig zouden kunnen bestaan, waardoor het niet meer uitmaakt dat je niet volledig begrijpt waar het in zijn volledigheid nu om gaat. 'Marketa Lazarova' valt echter tussen wal en schip wat dat betreft en is met zijn 2 uur en 40 minuten sowieso minstens een uur te lang, wat voor dit soort films fnuikend is. Er zit volgens mij ergens een meesterwerk in verscholen, maar niet in deze vorm.