I Soliti ignoti ****

Regie: Mario Monicelli (1958)

Ik had deze klassieke komedie ‘Big Deal on Madonna Street’ echt al jarenlang in de kast staan maar nog nooit helemaal gezien en ik heb er erg van genoten. De invloeden op deze film zijn duidelijk, namelijk de klassieke kraakfilm (‘Rififi’ of ‘The Asphalt Jungle’) en de Italiaanse Neorealistische film (‘Bicycle Thieves’ hoofdzakelijk). En het mooie aan deze film van Mario Monicelli is dat het tegelijkertijd een ode als een parodie op die invloeden is. Dat de komische verhaspeling een parodie op de heist film is, is direct te zien aan het feit dat de groep bandieten hier volledig incompetent is in plaats van de professionele vaklui die dit soort films doorgaans bevolken. En hoewel het ook duidelijk sympathiek is aan de problemen die de Neorealistische filmmakers aankaartten (armoede, maatschappelijke onrust) is de casting van bekende, charismatische Italiaanse acteurs als Marcello Mastroianni, Claudia Cardinale, Vittorio Gassman en Toto direct een ondergraving van de essentie van de Neorealisten. De films bewaart dus een heerlijke balans tussen pure ernst en lichte komedie zonder ergens richting een van de kanten door te slaan. Met Gianni di Venanzo achter de camera ben je verzekerd van mooie plaatjes, want hij is zonder twijfel een van de allergrootsten op het gebied van de zwart-wit fotografie en hoewel hij hier nergens de eenzame hoogten van een ‘Otto e Mezzo’ of ‘L’Eclisse’ haalt, is het prettig om aan te zien. Een leuke film.