Cobra Woman ***1/2

Regie: Robert Siodmak (1944)

Camp, wat een fantastisch concept is dat toch, ik kan er in ieder geval een geweldige tijd mee beleven. En het maakt natuurlijk helemaal niet meer uit of het bedoeld of onbedoeld camp is, als je iets als camp leest kun je de meest waardeloos slechte films middels camp redden van vergetelheid en katapulteren naar de hoogste regionen van plezierig tijdverdrijf. Deze beruchte film wilde ik al jaren zien en hemeltje, wat een heerlijke onzin is dit. Er is natuurlijk Maria Montez, de exotische schoonheid die niet bijzonder goed kan acteren maar hier zelfs een dubbelrol wordt toebedeeld – het is altijd goed om iemands tekortkomingen uitgebreid in beeld te brengen. Maar het gaat natuurlijk niet om Maria’s acteercapaciteiten, het gaat om haar uiterlijk, zoals deze hele film om uiterlijk gaat, en haar beroemde cobradans. De overdadige decors en kostuums, het uitbundige gebruik van Technicolor, het simpele verhaaltje, de debiele dialogen, het is allemaal even leuk om te zien. Het is een exotische avonturenfilm a la, zeg eens wat, ‘Indiana Jones and the Temple of Doom’ maar dan nog een stukje onzinniger. Maar juist daarom nog veel leuker. Regisseur was niemand minder dan Robert Siodmak, bekend van enkele briljante film noirs onder meer. Voorlopig is ‘Cobra Woman’ mijn favoriete Siodmak film denk ik. Natuurlijk is het niet zijn beste, het stelt zelfs bijzonder weinig voor als film. Maar dat kan me allemaal niks schelen, dit zijn films naar mijn hart. Gaat dat zien!