The Courtship of Eddie’s Father ***1/2

Regie: Vincente Minnelli (1962)

Een komedie van Vincente Minnelli, daar loop ik wel warm voor, want ik loop voor iedere Minnelli film warm. En deze was me aangeraden als een van Minnelli’s beste, dus verwachting waren hooggespannen. Deze hooggespannen verwachtingen transformeerden echter direct tot laagspanning toen ik in de gaten kreeg dat de Eddie uit de titel gespeeld werd door niemand minder dan… Ron Howard! Mijn aartsvijand nummer 1 speelt hier nog onder de naam ‘Ronny Howard’ maar is eigenlijk al net zo irritant als ie nu is, de duivel heeft er altijd al ingezeten. Maar goed, laten we dan proberen om Ronny te degraderen tot slechts een rekwisiet in Minnelli’s traditioneel virtuoze mise-en-scène. Deze is uiteraard weer bijzonder kleurrijk en hoewel er veel lange takes waren was zijn camera wat minder beweeglijk dan gewoonlijk had ik het gevoel, maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik te moe was om de stijl aandachtig onder de loep te nemen. Het is een komedie maar een waar heel duidelijk een dramatische toon in zit en dat vond ik erg prettig. Een van Minnelli’s beste zie ik er voorlopig niet in, maar een bijzonder vermakelijke is het toch zeker wel. En ok, laat ik het maar toegeven: als kindacteur is Howard een stuk genietbaarder dan als regisseur.