La Vie Amoureuse de l’homme Invisible *1/2

Regie: Pierre Chevalier (1971)

Deze wat latere entry in de Dr. Orloff reeks is duidelijk wat anders van toon dan de Gotische horror waarmee Jess Franco het in de markt gezet had, we zitten hier immers al in de jaren ’70 dus gaat het al snel de exploitationkant op. Zeker met de Engelse titel ‘Orloff Against the Invisible Man’ kun je dat ook op je klompen voelen aankomen, maar helaas is het allemaal nogal tam. Het voordeel in deze film is dat vaste Franco acteur Howard Vernon aanwezig is, altijd een pre in dit soort films. Daarnaast zijn dit soort films vaak de moeite van het kijken waard enkel door de muziek en ook in dit geval is dat zo. Het is typisch van het soort werkelijk krankzinnige latenight jazzmuziek gecombineerd met atonale modern klassieke muziek en voor die combinatie kun je mij altijd wakker maken! Verder heeft dit broddelwerkje bijzonder weinig interessants te bieden, hoewel de scène waarin die griet verkracht wordt door de onzichtbare man er eentje is om je vingers bij af te likken en de onzichtbare man er gewoon wat anders uitziet dan Claude Rains…