Asphalt ***

Regie: Joe May (1929)

Deze relatief onbekende film is een van de laatste grote Expressionistische zwijgende films, gemaakt net voor de ondergang van UFA. Het indrukwekkende begin had ik al eens op college gezien en zoals ik al enigszins verwacht had, was dit begin meteen het hoogtepunt van de film. Dat wil echter niet zeggen dat het geen goede film was, want er was weinig mis mee. Het verhaal is iets te simpel en melodramatisch voor zijn eigen bestwil, maar de visuele stijl maakte vrij veel goed. De sterkste elementen hierin vond ik de belichting en uiteraard de indrukwekkende, geheel in de studio gebouwde decors. Ook de muziek op de MoC DVD is heerlijk orkestraal met hier en daar een jazzy interlude. Ik denk dat ik de film sowieso nog een keer aandachtig moet kijken om hem helemaal op waarde te schatten, want er ontging me nogal wat. Toch een intrigerend product.