Petulia ****

Regie: Richard Lester (1968)

Dit was mijn kennismaking met de hippe 60’s regisseur Richard Lester, die ook die Beatles films maakte. Als ik het goed heb staat ‘Petulia’ als zijn beste te boek en dat kan ik me best voorstellen, ook al was ik niet volledig overtuigd. Het is namelijk enorm een product van zijn tijd, wat tegelijkertijd zowel het voordeel als het nadeel is. Het is namelijk een typisch staaltje intellectualistische cinema wat rond deze tijd hip was in Amerikaanse film onder invloed van de Europese artfilm. Denk aan de films van Alain Resnais en ook zeker een latere film als ‘Performance’, een film die duidelijk door deze beïnvloed is, wat niet vreemd is aangezien Nicolas Roeg voor deze film als cameraman fungeerde. Het is een soortgelijk gegoochel met intellectuele montage en opzettelijk verknipt narratief, waardoor je er constant je aandacht bij moet houden. Punt was dat ik het vaak een beetje moeilijk doen om het moeilijk doen vond, zonder een echt duidelijke lijn waardoor het allemaal wat langs me heen gleed. Visueel was het vrij sterk, waarbij het gebruik van aankleding en decor een prominente rol innam, waarbij personages vaak bijna onderdeel van het decor worden – iets wat ik altijd wel leuk vind. Het is zowel gedateerd als pretentieus, als ook vermakelijk, een leuke combinatie.