Invasion of the Star Creatures *

Regie: Bruno Ve Sota (1963)

Juist. Een soort 50’s sci-fi uit de jaren ’60. Maar dan de meest stompzinnige ooit gemaakt. Het begon al meteen afgrijslijk met een soort volslagen debiele slapstick routine tussen wat de twee hoofdrolspelers bleken te zijn. Ik hoopte dat het beter zou worden. Dat werd het niet. Het werd slechter. En slechter. En nog slechter. Dit is humor waarnaast zelfs de Scary Movie films er uitzien als intellectuele humor. Ik heb wel eens slechte komedies gezien, maar hier kan zelfs een kind van vijf niet om lachen. Als de monsters ten tonele verschijnen zijn we op klassiek Ed Wood terrein beland met special effects die niet eens meer de moeite nemen om er serieus uit te zien. Maar daar zit hem juist de kneep: dit moeten de makers ook hebben ingezien, niemand kan dit serieus nemen. Het is ofwel de slechtste film ooit gemaakt ofwel een of ander verschrikkelijk meesterwerk. Ik dacht dat ik redelijk wat gewend was op het gebied van onorthodoxe films, maar weinig films wisten zoveel ongeloof in mij aan te wakkeren: ik wist echt niet of ik nu lachen of huilen moest en kreeg bijkans kramp in mijn kaken omdat deze zo vaak openvielen van oprechte verbazing. Toen er Indianen gingen meehelpen de Groentemonsters te verslaan om daarmee de aarde te redden, gingen mijn hersens officieel in staking. En een film die dat voor elkaar krijgt moet wel een van de meest intrigerende films zijn die ik ooit gezien heb.