Casino Royale ***

Regie: Martin Campbell (2006)

De hele wereld roept weer geweldige film geloof ik, dus dan kan ik al vrijwel op voorhand zeggen dat ik dat niet roep. Maar alle gekheid op een stokje, ik kan maar gematigd enthousiast zijn over de nieuwe Bond. Ja, alle verhalen over de restyling hadden me al bereikt, dus daar had ik me op voorbereid. Helaas dat echter niet alle hervormingen mij aanstonden. Ik snap best dat zelfs James Bond met zijn tijd mee moet en het allemaal meer spektakel en grootser moet zijn, maar bij vlagen vond ik de Bond erfenis volledig te grabbel gegooid. Want waarom moet het allemaal zo schreeuwerig en overtrokken? Staat een modernisering van James Bond tegenwoordig gelijk aan een Amerikanisering van James Bond? Getuige deze film dus wel. Er waren op zich niet eens zoveel actiescènes, maar diegenen die er waren, bleken zodanig schreeuwerig en volledig over de top dat ik er nogal moeite mee had. Als we deze scènes vergelijken met het superieure Mission Impossible III (want daar leek deze film zich vooral tegen te verzetten) dan komen we tot twee conclusies: 1. deze stijl past Bond gewoon niet. 2. M:I III was gewoon beter. Want waar M:I III een schitterende achtbaan van stunts was, daar viel deze film meermalen volledig stil. Het schrille contrast tussen de bespottelijk lawaaierige actiescènes en de soms oersaaie ‘andere’ scènes vond ik veel te groot en de film zwalkte met enige regelmaat als een dronken mankepoot richting de finish. Daarnaast duurde de film gewoon veel en veel te lang en werd er soms vervallen in walgelijke sentimentaliteit en romantiek dat nergens interessant was. Bond moet geen round character zijn met veranderende eigenschappen, dat is zinloos en ik kan enkel die enorme prutshond Paul Haggis van het tenenkrommende ‘Crash’ hiervoor verantwoordelijk stellen. En ik wil het nog niet eens hebben over bepaalde scènes die niet te volgen waren, zoals de laatste sequentie in Venetië, waarbij ik geen idee had wie tegen wie vocht.

Maar na alle negatieve opmerkingen moet ik toegeven dat ik de film allerminst vervelend vond om te kijken, het was alleen sowieso te lang. Daniel Craig vond ik zeer te pruimen als Bond (ook al had de karakterontwikkeling gemist kunnen worden als een boer met kiespijn) en de humor was doorgaans ook best in orde. Slecht was het ook niet en het was zeker beter dan die laatste Brosnan film. Alleen de beste Bond in jaren… dat zou dan meer zeggen over de laatste Bond films dan over deze film.