Je Vous Salue Marie ***

Regie: Jean-Luc Godard (1985)

Als je een film maakt over de Onbevlekte Ontvangenis die niet geheel strookt met de Bijbelse doctrine, dan zit je geheid in troebel vaarwater. Als je dan ook nog eens Jean-Luc Godard heet en het op typisch eigenzinnige wijze doet, dan heb je helemaal heibel. ‘Hail Mary’ is zonder twijfel een van de meest controversiële films uit Godard’s oeuvre en de film werd door de kerk dan ook meteen verbannen. Maar de kerk verbant alles wat ook maar een millimeter afwijkt van wat zij zelf roepen, dus zo vreemd is dat niet. Als ongelovige Thomas heb ik echter niets met het geloof en beledigd worden kan ik al helemaal niet, dus ik moest het zonder de controversiële aard van de film doen en dan blijft er helaas wat minder over dan ik gehoopt/verwacht had. Ik had eenzelfde reactie als met andere Godard films uit deze tijd, omdat ze dezelfde kenmerken vertonen: eenzelfde versnipperde verteltrant, eenzelfde bewust lelijke videolook, muziek die abrupt begint en eindigt en hier ook nog eens een volstrekt statische camera; slechts in twee scènes beweegt Godard zijn camera even. Probleem is echter dat ik niet zoveel kan met deze Godard. Nu kan dat sowieso aan mijn stemming liggen, want Godard kan bij mij variëren van mijn grootste God tot mijn grootste onbegrepen figuur en de ervaring heeft me inmiddels geleerd dat meerdere kijkbeurten van een Godard film altijd een hogere waardering opleveren. Voorlopig behoort deze in ieder geval tot de categorie ‘onbegrepen Godard klassiekers’. Voor de liefhebber is dit uiteraard essentiële kost, maar mensen die niet erg bekend met zijn oeuvre zijn, kunnen deze film met een gerust hart links laten liggen.