Lady in the Water **

Regie: M Night Shyamalan (2006)

Ik ben nooit echt een fan geweest van M Night Shyamalan en zijn laatste ‘huzarenstukje’ zal daar geen verandering in brengen, want het is inderdaad gewoon geen goede film. Zo slecht als sommige mensen wilden doen geloven is ie ook weer niet, ook al ontspoort de film naar het einde toe compleet en wordt het geheel (vermoedelijk onbedoeld) nogal lachwekkend. De film lijdt net als vrijwel al zijn andere films aan hetzelfde complex: de film bouwt op naar iets wat nooit bevredigend uitgewerkt kan worden. M weet altijd weer met verhalen op de proppen te komen die dermate ambitieus zijn dat ze gewoon geen fatsoenlijk einde kunnen krijgen, althans niet zonder in het belachelijke te treden. Probleem met ‘Lady in the Water’ is ook nog eens dat er niet echt opgebouwd wordt naar iets, het is eigenlijk op voorhand al een zweverig en kinderhorror gebeuren wat niet anders kan dan bespottelijk eindigen. De humor die hier nogal vaak aanwezig is, maakte het er ook niet echt beter op, want het is allemaal net niet: niet grappig, niet spannend en niet serieus en allemaal toch ook weer een beetje wel.

Grootste pluspunt is ook meteen iets waar M Night Shyamalan niets mee te maken heeft gehad, want hoewel hij zichzelf vrolijk crediteert als regisseur, heeft de beste man niets maar dan ook werkelijk niets met de regie van doen gehad. Ieder shot, iedere visualisering is namelijk overduidelijk van de hand van cameraman Christopher Doyle. De gekantelde camerastandpunten, de wijze waarop karakters aan de zijkanten van het kader geplaatst worden, de manier waarop personages het kader in en uit lopen, de extreme close-ups etc. etc. het is allemaal vintage Doyle en heeft niets Shyamalan’s in zich. Daardoor is de film op visueel vlak ontzettend te pruimen. Het is echter verhaaltechnisch totaal oninteressant en M bewijst voor mij maar weer eens een van de meest overschatte figuren van de laatste jaren te zijn. Het is altijd net niet.