À bout de souffle *****

Regie: Jean-Luc Godard (1960)

Het was alweer enkele jaren geleden dat ik deze befaamde film gezien had en ik bedacht dat het ook pas de tweede keer was. Waar ik de eerste keer hier en daar nog een beetje last had van gaapmomenten, had ik daar dit keer totaal nergens last meer van – wat ik enkel kan wijten aan het feit dat ik inmiddels enkele jaren en vele films verder ben. Er zijn volgens mij nog steeds mensen die deze film overschat noemen, maar die mensen hebben simpelweg geen flauw benul van filmstijl of filmgeschiedenis, anders kan ik het niet verklaren. Deze film is namelijk een lijn in het zand van de filmgeschiedenis: je hebt voor ‘À Bout de Souffle’ en na ‘À Bout de Souffle’. Voor deze film was een film gebonden aan filmregels, waar iedereen zich min of meer aan hield, maar Godard lapte alles aan zijn laars en deed wat hij wil en introduceerde in deze film onder meer de inmiddels beroemde jump-cut. Godard bewees met deze film ook dat een verhaal niet belangrijk hoeft te zijn, dat je ook een film kunt maken die louter bestaat uit stijl en attitude. Zoals wel vaker met grootste esthetische vernieuwingen zat er ook hier duidelijk een technologische component aan, want de hele jazzy, improviserende sfeer die de hele film zo kenmerkt was mogelijk gemaakt omdat er nieuwe, veel lichtere camera’s waren ontwikkeld, waardoor je snel, zonder al te veel gedoe iets kon opnemen. Wat dat betreft is INLAND EMPIRE van Lynch de volgende stap in dit proces, aangezien de nog sneller hanteerbare digitale camera’s hem wederom een nieuwe vrijheid verschaften die direct terug te zien is op het scherm – het doet je beseffen dat Marshall McLuhan’s theorieën (samengevat met zijn beroemde slogan ‘The medium is the message’) nog altijd zinvol zijn. Godard heeft nóg betere films gemaakt dan deze, maar weinig hadden meer invloed op de filmgeschiedenis dan ‘À Bout de Souffle’ en de geweldige Criterion DVD is zonder meer een van de beste releases van dit jaar!