La Mansión de los muertos vivientes *1/2

Regie : Jess Franco (1985)

Je sleept je zo eens van de ene Franco film naar de andere, beseffende dat het merendeel volslagen ruk is, maar omdat die paar krenten zo verdomde lekker zijn, ben je bereid om de rest van de smakeloze pap er ook maar bij te nemen. Deze stompzinnige ‘ode’ aan die ‘Blind Dead’ films van Amando de Ossorio presteert het om nog een tikkeltje minder te zijn dan die Dead films – toch ook al niet bepaald het toonbeeld van kwaliteit. Dit was hoofdzakelijk veel lesbische seks, tenenkrommend acteerwerk en suffe dialogen, zonder feitelijk ook maar een enkele redeeming value. Het was bij vlagen zo slecht dat ik wilde huilen, maar als masochistische cinefiel moet je niet al te zeer klagen en je er gewoon doorheen slaan – echt verveeld heb ik me nu ook weer niet…