Pembalasan ratu pantai selatan ****

Regie: Jalil Jackson (1988)

Als je begint aan een exploitationfilm uit Indonesië van het Mondo Macabro label, dan weet je dat je je schrap moet zetten voor een hoop onzin. En gelukkig word je dan met ‘Lady Terminator’ niet teleurgesteld. Het verhaal: iets met een op seks beluste godin die een vloek uitspreekt en na jaren bezit neemt van een ander grietje om dan op heuse Arnold Schwarzenegger stijl iedereen overhoop te knallen. Verhaal is natuurlijk niet belangrijk, want het wordt meer dan goed gemaakt door de grote hoeveelheden seks, geweld, actie en zelfs wat heuse magie. De scène waarin het grietje onderwater (!) bezeten raakt van de geest en vervolgens op een vintage kruising tussen Cpt. Kurtz uit ‘Apocalpyse Now’ en Ursula Andress/Halle Berry uit James Bond uit de zee komt gekropen is fantastisch. Dialogen mogen er ook wezen en er zitten enkele pareltjes tussen (‘stop calling me a lady; I’m not a lady, I’m an anthropologist’). Kapsels zijn allemaal ultiem fout, hoewel de bad hairdo contest met stip gewonnen wordt door een kerel met de naam Snake.

De muziek van de Ricky Brothers (urgh) is een soort van foute rip-off van Tangerine Dream, je kunt duidelijk merken dat deze film uit de jaren ’80 komt (zelfs die briljante haarbandjes komen voor!). Halverwege de film gaat echt de versnelling erin en worden we getrakteerd op een non-stop achtbaan van actie en geweld waarin werkelijk alles wat kapot kan ook daadwerkelijk kapot gaat. De film schroomt daarbij niet om elementen uit Cameron’s ‘The Terminator’ schaamteloos over te nemen, inclusief die befaamde oogbal-eruit-wip-scène.

Een echt goede exploitationfilm is echter ook creatief in beeld gebracht en gelukkig zit dat met deze film ook al snor, want visueel gezien is er ook al geen touw aan vast te knopen: merkwaardige groothoekopnames, wazige montage, onduidelijke close-ups, hilarische speed-ups, suf hand-held camerawerk en shots waarvan de reden mij ontging. Het is een groot feest. De scène aan het begin op de boot is al direct een schot in de roos, met vreemde shots van de zijkant van het schip, een shot van de zeilen en dan ook nog eens een op zijn kop shot van water, althans zo zag het er uit. Volledig onverantwoord allemaal, maar die uitzinnigheid gaat er bij mij altijd in.
De term cultfilm lijkt speciaal voor dit soort films in het leven geroepen. Wat een waanzin.