The Vengeance of She ****

Regie: Cliff Owen (1968)

Toen ik deze titel zag kwam ik al niet meer bij van het lachen, ‘The Vengenace of She’- wat mij betreft kan die in de lijst met meest briljante titels ooit. Maar gelukkig is niet alleen de titel geweldig, de film zelf ook, het is een klassieke avonturen B-film. Dat betekent dus: de protagonist is een hoogblond grietje met rakettieten die zelfs als ze dagenlang in de woestijn rondbanjert er nog uitziet alsof ze rechtstreeks uit de make-up stoel is gewandeld; overal continuïteitsfouten; speciale effecten en decors die er allemaal net niet overtuigend genoeg uitzien; houterig acteerwerk met veelal blikken zwanger van emotie; een verhaallijn en psychologische motivatie waar geen touw aan vast te knopen is; en als klap op de vuurpijl een geweldig zwoel saxofoonthema wat in het begin van de film onder iedere scène blijkt te passen, of het nu drama, spanning of erotiek is. En o ja, waar de titel nu precies op slaat is mij nog steeds een volslagen raadsel, dat maakt hem eigenlijk nóg mooier!