The Story of Vernon and Irene Castle ****

Regie: H.C. Potter (1939)

Dit is in wezen de laatste Astaire/Rogers film van de oorspronkelijke cyclus, hoewel ze tien jaar later nog een film zouden maken als definitief afscheid. Ik heb het al vaker gezegd, maar wil nogmaals benadrukken dat de Astaire/Rogers musicals anders zijn dan wat de meeste mensen als musical bestempelen, in de zin dat niet iedereen spontaan in zang en dans uitbarst, er wordt zelfs zo goed als niet gezongen in deze films. Het zijn eerder romantische komedies waarin zo af en toe gedanst wordt en waarbij de dans altijd een logisch onderdeel van het verhaal is – zelfs musical haters zouden deze films dus prima kunnen kijken. ‘The Story of Vernon and Irene Castle’ is duidelijk bedoeld als een afsluiting van een bepaald tijdperk en de film kent dus ook een melancholische toon, wat ik erg prettig vond. De formule blijft tijdloos en onverwoestbaar.