Gwai wik **

Regie: Pang Brothers (2006)

Deze Aziatische film werd me aanbevolen door iemand wiens mening ik altijd erg respecteer en op wiens adviezen ik doorgaans ook blind kan afgaan. Maar niet altijd dus blijkens deze film. Dit werd me beloofd:

MEESTERWERK.

Het eerste wat in me opkomt is dat buiten het dunne plotje dit een klapper is van jewelste met name door de steengoede muziek die compleet synchroon loopt met de film. Spannend en dus boeiend. Ik heb mijn ogen niet van het scherm af kunnen houden. Tuurlijk heeft de film ook wat minpuntjes zoals bv bij sommige scenes een gebrek aan logica/verklaringen maar dat hebben de Italiaanse horrorclassics ook en daar hoor je ook niemand over.

Hoofdrol in deze film wordt opgeeist door de art-direction die werkelijk schitterend is. Dat critici de film waardeloos vinden bewijst maar weer eens wat zij werkelijk van films weten. Geen ene rotmoer.

"Looks too much like a videogame!"

En meer van dat soort uitspraken doet mijn bloed stollen. Wat wel waar is, is dat de film vooral in de 2e helft zwaar leunt op special effects, maar deze staan allemaal in het belang van het verhaal, de special effects voor de film dus en niet andersom.

Omdat ik toch een glimp van de film wil verklappen: Een mix van ALICE IN WONDERLAND, STALKER en CARNIVAL OF SOULS en dit allemaal in een horrorsausje van 2001: A SPACE ODYSSEY vs THE NEVERENDING STORY
Aanrader voor iedereen en zowaar kon ik de morele boodschap deze x wel waarderen

Nou, nee dus. Het eerste half uur is nog best te pruimen, met enkele van die typische Aziatische enge scènes. Maar dan begint er een in mijn ogen lang niet altijd even mooi CGI feestje wat me maar matig kon boeien. Aanvankelijk ging het allemaal wel, maar na een poos kreeg ik dat ‘Lord of the Rings’ gevoel: oh kijk, weer een ontzettend creatief verzonnen wereldje met daarin een of ander apart wezen en dat bleef zich maar herhalen. Ik zal de blasfemie voor het noemen van ‘Stalker’, ‘2001’ en ‘Carnival of Souls’ in een adem met deze film nog laten voor wat het is, verder vond ik het een stompzinnige kruising van ‘The Neverending Story’ en ‘Silent Hill’. De muziek was aardig, maar ontzettend op effectbejag gericht en verder vond ik het enkel een onzinnige en op den duur vervelend wordende aaneenschakeling van speciale effecten die niet in dienst van het verhaal stonden, maar het hele verhaal vormden. Brrr....