Ghost Lake *

Regie: Jay Woelfel (2004)

Nou nou nou, ik had mezelf niet voorbereid op een no-budget festival als dit. Ik begon al een beetje aan mijn water te voelen dat dit een soort van ‘pet project’ was van de immens getalenteerde Jay Woelfel toen ik zag dat de beste man scenario, regie, montage en muziek voor zijn rekening genomen had, doorgaans een teken van kleinschaligheid en liefdadigheid. Al snel merkte ik ook dat dit een volstrekt amateuristische film was: de meest kazige dialogen die ik in tijden gehoord heb, acteerwerk wat in een gemiddelde soap nog niet geaccepteerd zou worden, een clichématig verhaal waar je u tegen zegt en zelfs gebruik van splitscreens zoals we dat sinds de laagtijdagen van Brian DePalma niet meer gezien hebben. Probleem was dat ik voor mezelf niet kon uitmaken of dit nu allemaal serieus bedoeld was of niet, ik hoop van niet, maar twijfel. Aanvankelijk kon ik nog enkele malen zeer hartelijk lachen om de meest knullige en sullige dingen (een poging tot een kunstzinnige sequentie op een kerkhof compleet met quasi-klassieke muziek inclusief sopraan was het hoogte/dieptepunt), maar naar verloop van tijd begon het me danig de keel uit te hangen. In talloze scènes zag je bij wijze van spreken gewoon de regisseur zijn aanwijzingen geven aan de acteurs, zo dramatisch was het bij tijd en wijlen. Hoe een film als deze in de plaatselijke Videoland videotheek beland is, is mij een raadsel want dit soort Z-films kun je doorgaans enkel op wat louche internetsites bemachtigen. Mijn advies is in ieder geval om dit te vermijden, tenzij je masochistisch bent. Of kijk eerst 'Shock Waves' en 'Zombie Lake' als je zwemmende zombies wilt zien.