The Invasion of Thunderbolt Pagoda ****

Regie: Ira Cohen (1968)

Jemig, wat een film weer zeg! Hoe dit te omschrijven? Als ‘Caligari’ op LSD wellicht? Of een kruising tussen ‘Flaming Creatures’ en ‘Lucifer Rising’? Zoiets. Tja, tegenstanders kunnen een film als deze erg gemakkelijk de grond in boren: zet een stel wazige figuren met uitzinnige kleding en schmink in een nog vreemdere ruimte met iets teveel LSD en laat ze over elkaar heen rollen, in de weer zijn met objecten en film het geheel met allerlei vreemdsoortige technieken. En als kers op de taart vergezellen we het geheel met merkwaardige acidrock in de trant van Amon Duul II, Hawkwind of Popul Vuh. Dat kan toch iedereen? Wellicht. Maar dat zijn dan dezelfde soort mensen die zeggen dat ze Nijntje gemakkelijk kunnen natekenen en die mensen neem ik niet graag serieus.

Wat nou verhaal, wie heeft dat nodig? Natuurlijk is dit duidelijk een film uit de psychedelische jaren ’60 en wellicht heeft het de tand des tijds niet doorstaan. Aan de andere kant blijft het een volstrekt unieke ervaring, een puur visuele filmervaring waarin je kunt verdwalen en verdwijnen. Ik mag het altijd wel, dit soort films.